Türkiye’deki arkadaşlarınız çöpten yiyecek topluyor.
Hamile Bayanlar kontrol için hastaneye bile gidemiyor ve sonunda doğum evde gerçekleşiyor..
Elektrik faturasını ödemedikleri için karanlıkta kalıyorlar.
Uyuşturucu verilerek itirafçı olmaya zorlanırken, cinnet geçiriyorlar.
Bunlar sadece birkaç örnek..
dahası ve en acısı Meriç..
Meriçte Rabbimiz’e Canlar sunuyoruz.
Geride Kalanlar
Türkiye’de yaşananlar sanki bir üvey Anne hikayesi..
Ya da biz tatlı elmalarla bir cadı tarafından kandırıldık.
Şimdilerde kardeşlerimiz öz vatanlarında esir edildiler ve tüm kapılar kapalı.
Biz özvatanımıza giremiyoruz onlar da çıkamıyorlar.. Ara geçişlerde canımızdan Canlar gidiyor.
Ellerini uzatsalar da ellerimiz ellerine değmiyor.
Çaresizce seyrediyoruz.
İnandığım, ümid ettiğim tek bir şey daim kulaklarım da çınlıyor çınlıyor..
“Bu işi Allah Bitirecek”
amma..
Çetin imtihan olduğumuz şu günlerde payımıza düşenler var. Rahata erdiğimiz ve içimizden ancak %10 ununa nasip olan 🗽 Özgürlük bizi nedense hür düşünceye sevketmiyor. İradenin hakkı yardım etmenin yollarını aramakla başlıyor.
Adam arıyorum.. Sesime sesler geliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder