Bugün gelen kimlik kartımızla haphayırlı bir hayata doğru adım adım ilerliyoruz. Artık buralıyız. 4 yıllık oturum hakkımız var.
Elime alır almaz fotoğrafını çekip anneciğime yollamak geldi içimden.. Yapamadım. Sevincimi paylaşamadım. Çünkü buraya gelişimi ona bile anlatmadım, anlatamadım. Küçükken Polyannacılık oynardık. Şimdilerde ‘Hayat güzeldir’ oynuyoruz. Anacığıma herşey dört dörtlük 👍🏻 sorun yok imajı vermek için bin takla atıyorum. Velhasıl sevdiklerimle sevincimi paylaşamıyorum. Buruk bir sevinç içinde karta baktığım zaman diliminde ilginçtir değer verdiğim bir büyüğüm mesajla ‘nasılsınız, çocuklar iyiler mi?’ yazıveriyor. Sevincimi paylaşabileceğim bir dosta eş zamanlı hatırlattığı için 🙏🏻 başımı Sema’ya kaldırıp ne çabuk işareti yapıyor bir kere daha şükrümü tazeliyorum.
Eve geldiğimde yolda cevap veremediğim arkadaşımı geri arıyorum. 🇵🇰 Pakistan’dan arayan can dostum eşinin apar topar çıkışından bahsediyor. İki çocuğunun pasaportu konsoloslukta ve maalesef vermiyorlar. Kendi vizelerinin süresi dolduğundan çıkamadıklarını anlatıyor.. ev eşyalarını bir bir nasıl sattığını/satamadığını anlatıyor.. Arkadaşım hangi ülke kabul ederse oraya koşa koşa gideriz ama çıkamıyoruz diyor.
Allah bize kimlik bahşediyor. Arkadaşım yıllarca emek verdiği ülkede kimliksiz kalışından bahsediyor. Zaten günlük koşturma telaşından yorgundum. Bir de bu eklenince olduğum yere resmen çöküyorum.
Kampta oturum aldığımız haberi hazla yayılmıştı. Deport edilmeyi bekleyen Afganlı hala (abla) Şeyma kapıya gelip tebrik ettiğinde karşısında hüngür hüngür ağlamıştım. Onun negatifi karşısında Kendi pozitifim beni ezim ezim ezmişti. Şimdi aynı duyguyu Pakistan’daki arkadaşımla yaşadım. Bizim kimlik aldığımız yerde onlar yersiz yurtsuz kimliksiz kalmıştı.
Hiç bişey yapamadım.
Hiçlik girdabında boğulacakken dua yamaçlarında gezindim.
Fakat bu dönemde kimliksiz bırakılıp çil yavrusu gibi dağılışımıza, dağıtılmışlığımıza, çaresizliğimize, sarsılmışlığımıza, el uzatamayışımıza ağlıyor ağlıyor ağlıyorum.
Toparlanacağımız ümidi yüreğimin bir köşesinde dipdiri ve dimdik duruyor.
Yine de göz yaşarıyor.
Kalpte ona mukabil mahsun kalıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder