Nerede, kimleyim?

NEREDEYİM?

Gazeteci diyemiyorum kendime. Artık köşe yazılarım yok.

Ama o gözle bakmak yaralarımı hafifletiyor sanki. Meslek bakış açısıyla bu kampta kalmak..

Ortak tuvalet,

Ortak banyo,

Ortak mutfak.

35 aile her biri farklı ülkelerden..

Suriye'den,
Afganistan'dan,
Irak'tan,
Somali'den,
Nijerya'dan gelmiş 35 hikaye.

Bu ülkede tek başına doğum yapmış kadınlar. Kimi Nijerya'dan gelmiş, kimi Somali'den.. Onlar da benim gibi yalnızlar. Hepsinin eşi İtalya'da.

Kimi kocaman bir aile Afganistan'dan.. On çocuklu..

Nezaketsizlikten kırılan ve  hergün niyetimi sorguladığım bir yer.

Her yer pis. Pimpis!

Benim dualarım dışında 'dostumm' diyeceğim kimse kalmadı etrafımda..

Bazen İnsanlarla yazışırken, konuşurken bile haddi aşıyorum.. Gah alınıyor, gah yanlış anlıyor, gah yanlış anlaşılıyorum.. Gah lafı uzatıyor çok gereksiz konuşmalara giriyorum.  Netice de kabuğuma çekiliyorum.

Zaman zorunlu bir inziva zamanı.


Ayaklarım sabit fakat dilim lâl.
Kök sal toprağa koca Çınar..
Kök sal!


Tweet: @kamphatiralarim

Mail: kamphatiralarim@gmail.com

http://kamphatiralari.blogspot.com.tr/?m=1